Claude Mellan stworzył w 1649 roku miedzioryt zatytułowany "Chusta Weroniki", który jest znany z unikalnej techniki wykonania, polegającej na użyciu jednej, nieprzerwanej linii, zaczynającej się od nosa postaci. Dzieło to przedstawia oblicze Jezusa, które według tradycji miało zostać odbite na chuście przez św. Weronikę, gdy Jezus szedł na ukrzyżowanie. Mellan, jako mistrz w swojej dziedzinie, zdołał uchwycić zarówno duchowy, jak i realistyczny wymiar tej postaci, co czyni jego pracę ważnym elementem ikonografii chrześcijańskiej

Pasja to witraż znajdujący się w kościele św. Marii Magdaleny w Troyes, wykonany około 1490 roku przez anonimowego artystę. Przedstawia on scenę ukrzyżowania Chrystusa, ukazaną z perspektywy Marii Magdaleny. W centralnej części witrażu klęcząca Maria Magdalena modli się ze złożonymi rękami przed żłóbkiem, w którym spoczywa Dzieciątko Jezus. Scena ta symbolizuje związek między narodzinami a śmiercią Chrystusa, a także rolę Marii Magdaleny jako świadka i uczennicy Jezusa.

Dzieło "Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Chrystusowi" to anonimowa kapliczka kolumnowa z XIX wieku, wykonana z drewna polichromowanego i blachy, znajdująca się w Muzeum Ziemi Sądeckiej. Przedstawia Szymona z Cyreny, który pomaga Jezusowi nieść krzyż, symbolizując współczucie i pomoc w obliczu cierpienia. Dzieło to nawiązuje do biblijnej sceny, w której Szymon, przymuszony przez żołnierzy, staje się uczestnikiem męki Chrystusa, co podkreśla temat solidarności w trudnych chwilach.

"Chrystus dźwigający krzyż" to obraz przypisywany Hieronimowi Boschowi lub jego naśladowcy, stworzony w latach 1510-1535, wykonany w technice olejnej na desce. Dzieło ukazuje dramatyczny moment, w którym Jezus, obciążony krzyżem, zmaga się z cierpieniem, co jest charakterystyczne dla stylu Boscha, który często eksplorował tematy religijne i moralne. Obraz znajduje się w Museum of Fine Arts w Gandawie, gdzie jest ceniony za swoją głęboką symbolikę oraz unikalne podejście do przedstawienia męki Chrystusa.

Anonimowa ikona "Złożenie do grobu", pochodząca z około 1660 roku, jest częścią ikonostasu znajdującego się obecnie w Muzeum-Zamku w Łańcucie. Przedstawia ona dramatyczną scenę złożenia ciała Chrystusa do grobu, ukazując smutek i ból towarzyszący temu wydarzeniu. Ikona, utrzymana w tradycyjnej bizantyjskiej stylistyce, charakteryzuje się płaską, symboliczną kompozycją i intensywną kolorystyką. Postacie, takie jak Matka Boża, Maria Magdalena i Jan Apostoł, wyrażają swój żal poprzez gesty i mimikę. Mimo iż dzieło nie wyróżnia się realizmem, to jednak poprzez swój symboliczny język i głębię duchową, skutecznie oddaje tragizm sceny i jej znaczenie dla wiary chrześcijańskiej.

Golgota Antonio Bernocchi to mauzoleum zaprojektowane przez architekta Alessandro Minaliego i wykonane przez rzeźbiarza Giannino Castiglioniego w latach 1926-1936 na zamówienie rodziny Bernocchi. Znajduje się ono na terenie Cmentarza Monumentalnego w Mediolanie i jest wykonane z marmuru. Rzeźba przedstawia scenę ukrzyżowania Chrystusa na szczycie grobowca.

"Złożenie do grobu" to obraz autorstwa Caravaggia, stworzony w latach 1602-1604, który obecnie znajduje się w Pinakotece Watykańskiej. Dzieło przedstawia dramatyczny moment złożenia ciała Jezusa do grobu, ukazując emocjonalny ładunek i ból postaci, w tym Marii Magdaleny i Matki Bożej, które opłakują Zbawiciela. Charakterystyczny dla Caravaggia styl tenebryzmu, z silnymi kontrastami światła i cienia, podkreśla dynamikę sceny oraz nadaje jej głębię, a realistyczne przedstawienie postaci sprawia, że widz odczuwa intensywność tego tragicznego momentu.

Figura św. Weroniki, stworzona przez Francesco Mochiego w latach 1629-1640, wykonana jest z marmuru karraryjskiego i znajduje się w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Dzieło przedstawia świętą Weronikę, która według tradycji podała Jezusowi chustę, aby otarł twarz w drodze na Golgotę, a na chuście pozostał odcisk Jego oblicza. Rzeźba jest ceniona za swoją ekspresję i szczegółowość, ukazując zarówno fizyczne, jak i duchowe aspekty aktu współczucia i oddania.

"Chrystus przed Piłatem" to obraz namalowany przez Sigmunda Holbeina w latach 1498-1500, wykonany techniką olejną na desce świerkowej. Dzieło przedstawia dramatyczną scenę przesłuchania Jezusa przez Poncjusza Piłata, ukazując napięcie i emocje towarzyszące temu wydarzeniu, które miało kluczowe znaczenie w historii chrześcijaństwa. Obraz znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie jest ceniony za swoje artystyczne walory oraz głęboką symbolikę.

"Szymon z Cyreny niesie krzyż" to gwasz stworzony przez Jurija Selana w 2008 roku, przedstawiający moment, w którym Szymon z Cyreny pomaga Jezusowi nieść krzyż w drodze na Golgotę. Dzieło ukazuje intensywność emocji oraz dramatyzm tej sceny, podkreślając rolę Szymona jako symbolu pomocy i współczucia w obliczu cierpienia. Praca Selana, wykonana na papierze, łączy tradycyjne motywy religijne z nowoczesnym podejściem artystycznym.

"Chrystus niosący krzyż" to obraz namalowany przez Sebastiana del Piombo w latach 1516, wykonany w technice olejnej na desce. Dzieło ukazuje dramatyczny moment, w którym Jezus, obciążony krzyżem, zmaga się z cierpieniem i ciężarem swojej misji, co podkreśla emocjonalną intensywność i tragizm sytuacji. Obraz znajduje się w Art Institute of Chicago i jest ceniony za swoje artystyczne walory oraz głęboką symbolikę związana z męką Chrystusa.

"Złożenie do grobu" to rzeźba z 1701 roku autorstwa hiszpańskiej artystki Luisy Ignacii Roldán, znanej jako La Roldana. Wykonana z polichromowanej terakoty, znajduje się obecnie w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. Dzieło przedstawia dramatyczną scenę złożenia ciała Chrystusa do grobu, ukazując moment pełen bólu i rozpaczy. Postaci, takie jak Maria Magdalena i Matka Boża, wyrażają swój smutek poprzez gesty i mimikę. Rzeźba wyróżnia się ekspresyjnością i realizmem, charakterystycznym dla stylu La Roldany. Artysta umiejętnie oddaje emocje towarzyszące tej biblijnej scenie, tworząc dzieło głęboko poruszające i symboliczne.